La dekunua de novembro
Ne griza, malgraŭ aŭtuna tago
Ĉar en koroj estas la suno!... Defilado!
Krioj, ĝojo... Malaperis ombro!

El mallumo rigardas okuloj
De tiuj, kiuj asertis: "Voli estas povi!"
Jen dudeka estas datreveno
De nia libereco.

El la ofera sango, peno,
Elkreskis Pollando kiel floro
Rigardas nun sian verkon
De dudek liberaj jaroj - rikolton.

Ŝipoj, aviadiloj, armeo,
Bruo de fabrikoj, urbegoj,
Kaj supre la himno pri estonteco,
La himno fluganta ĝis la steloj!

Kaj kantas brava koro
Sonoras glavo, kaj pioĉo,
Ke la patrujo estas libera,
Ke Pollando grandioza estas!

Esperantigis Danuta Kowalska

Dzień jedenasty listopada -
Nie szary, choć jesienny dzień -
Bo w sercach słońce!... Defilada,
Okrzyki, radość... Zginął cień!

Z rozwianych mroków patrzą oczy
Tych co twierdzili: "Chcieć to móc!"
Oto dwudziesta już rocznica
Chwili, gdy wolność dał nam Wódz.

Z ofiarnej krwi, wysiłku, znoju
Wykwitła Polska niby kwiat
I patrzy dziś na dzieło swoje,
Na plon dwudziestu wolnych lat.

Okręty, wojsko, samoloty
Huk maszyn, fabryk, wielkich miast -
A nad tym hymn przyszłości złotej,
Hymn co wzlatuje aż do gwiazd!...

I śpiewa pieśni serce mężne
I śpiewa kilof, dzwoni miecz,
Że Polska wolna i potężna,
Że Polska to jest wielka rzecz!

Anna Rudawcowa