Kiel la aŭtuno bele vestis sin
Venis sur kamparon pala aŭtuno
"Ho, kia frosto, kia mallumo!
Kovru min kara nubo
Per via griza varma tuko!"
Iras aŭtuno tra arbaro
Inter arboj en belaj koloroj.
"Donu al mi la foliojn
Tiujn orajn, tiujn ruĝajn!
Faru robon araneo
El arĝenta fadeno!
Kaj el sorpo mi mem plektos
Belegan kolieron.
Tiom bele ĝi sin vestis
Ke pro ravo vento ploris,
La aŭtunon forte kaptis
Vervan krakovakon dancis.
Esperantigis Danuta Kowalska |
| Jak jesień stroiła się
Wyszła w pole blada jesień:
Oj, jak zimno, oj, jak pusto!
Okryj mnie, kochana chmurko
Swoją ciepłą szarą chustą!
Idzie jesień borem, lasem:
Drzewa pięknie ustrojone,
Podarujcie mi swe liście,
Liście złote i czerwone!
Ty, pajączku zrób mi suknię,
Srebrną suknię z pajęczyny,
A na szyję sznur z korali
Zerwę sobie z jarzębiny.
Tak się cudnie wystroiła,
Że z zachwytu wiatr zapłakał,
Porwał jesień i zatańczył
Z nią dziarskiego krakowiaka.
Anna Rudawcowa |